Toyota Corolla – Historia Legendy cz. 2

Tydzień temu prezentowaliśmy pierwszą część historii naszego samochodu miesiąca – Toyoty Corolli. Dziś zapraszamy na drugą część opowieści o legendzie motoryzacji, którą rozpoczynamy od modelu VII generacji. Przenieśmy się zatem do 1991 roku…

Corolla VII generacji (1991)

Do czasu wprowadzenia na rynek siódmej generacji samochodu w 1992 roku, Corolla była bez wątpienia najpopularniejszym samochodem na świecie. Szybko zbliżała się do rekordu największej sprzedaży na jakiejkolwiek tabliczce znamionowej. Siódmy model Corolli miał bazować na sukcesie modelu poprzedniej generacji, był jednak bardziej wyrafinowany, większy, szybszy i bezpieczniejszy.

Ponieważ Corolla szóstej generacji okazała się wielkim hitem, po raz drugi na czele zespołu projektantów stanął Akihiko Saito. Tym razem skupiono większą uwagę na poprawie osiągów i zmniejszeniu zużycia paliwa. 1,3-litrowy silnik był znany jako 4E-FE dostał 4 zawory na cylinder, wtrysk paliwa i układ DOHC. Jednostka napędowa poprzedniej generacji 2E miała tylko 3 zawory na cylinder i zasilanie gaźnikowe. Dzięki wprowadzonym aktualizacjom moc została zwiększona z 74 do 87 KM. Zmodernizowano także 1,6-litrową jednostkę napędową, zwiększając moc do 113 KM. Corolle z tym silnikiem przyspieszały do 100 km/h w niecałe 10 sekund i osiągały prędkość maksymalną 195 km/h. Co na początku lat 90-tych ubiegłego wieku było wyczynem godnym odnotowania.

Corolla VIII generacji (1995)

Corolla ósmej generacji wyznaczyła nową erę dla Toyoty. Japończycy porzucili projekt „światowego samochodu”, który realizowali w modelach poprzedniej generacji i postanowili dopasować samochód do preferencji poszczególnych rynków. Japońscy nabywcy mogli kupić nowy samochód już w 1995 roku, ale europejscy i północnoamerykańscy klienci musieli czekać jeszcze dwa lata do 1997 roku. Auto zyskało jednak zupełnie nowy, bardziej zaokrąglony design. Ten „podział” gamy Corolli został dokonany głównie w celu dalszej poprawy sprzedaży modelu na rynkach międzynarodowych.

Wraz z ciągle rosnącym zapotrzebowaniem na bardziej oszczędne i przyjazne dla środowiska samochody, Toyota postanowiła całkowicie przerobić gamę silników Corolli. Silniki benzynowe zostały zmodyfikowane, aby zapewnić bardziej płaskie krzywe momentu obrotowego przy niskich i średnich prędkościach obrotowych silnika. Aluminiowy silnik 1.8 VVT-i 1ZZ-FE został po raz pierwszy zamontowano w Corollach sprzedawanych poza Japonią. Podczas gdy aktualizacje wprowadzone do gamy silników Corolli pomogły w zmniejszeniu zużycia paliwa, jednym z największych ulepszeń była o 70 kg niższa waga samochodu ósmej generacji. Udało się to osiągnąć dzięki szerokiemu wykorzystaniu stali o wysokiej wytrzymałości i analizie komputerowej w celu optymalizacji struktury nadwozia Corolli.

Po raz kolejny Toyota zaoferowała wszystkim nabywcom szeroką gamę stylów nadwozia: czterodrzwiowy sedan, trzydrzwiowy hatchback, pięciodrzwiowy liftback i pięciodrzwiowe kombi. Model liftback był o około 170 mm dłuższy od hatchbacka, co czyniło go doskonałą opcją dla klientów, którzy chcieli nieco więcej praktyczności za rozsądną cenę. Projekt europejskiej Corolli był prawdopodobnie najbardziej radykalny ze wszystkich modeli, przy czym wszystkie cztery style nadwozia miały nieco kontrowersyjny i radosny przód, którego nie dało się pomylić z innym autem.

To właśnie w czerwcu 1997 roku nastąpiła zmiana na szczycie i Toyota Corolla stała się najlepiej sprzedającym modelem wszechczasów pokonując historyczny wynik Volkswagena Garbusa. Całkowita sprzedaż wszystkich generacji Corolli osiągnęła wówczas 23,5 miliona, z czego dziewięć milionów sprzedano w Japonii.

Corolla IX generacji (2000)

Ponieważ konkurencja w świecie motoryzacji stawała się coraz bardziej zacięta, Toyota potrzebowała czegoś wyjątkowego, co przeniosłoby gamę modeli w XXI wiek. Corolla odpowiadała teraz za 20% całej rocznej sprzedaży Toyoty na całym świecie, więc niezwykle ważne było, aby nowy projekt okazał się wyjątkowy. To spektakularne zadanie powierzono głównemu inżynierowi Takeshi Yoshida, a prace nad samochodem dziewiątej generacji rozpoczęły się pod koniec lat dziewięćdziesiątych.

Toyota napotkała jednak na problem, ponieważ japońska gospodarka była w kiepskiej kondycji, a dotychczasowi nabywcy zaczęli preferować pojazdy wielofunkcyjne (MPV). Yoshida postanowił zatem opracować samochód dziewiątej generacji z myślą o wymagającym rynku europejskim. Uważał, że jeśli skoncentrują się na tym rynku, mogą wyprodukować samochód o wyższej jakości. W tej generacji wszystkie silniki benzynowe wyposażono w technologię zmiennych faz rozrządu VVT-i, silniki wysokoprężne zyskały zaś układ paliwowy common rail D-4D.

Główny nacisk przy projektowaniu nadwozia położono tym razem na aerodynamikę, a efekty uzyskano poprzez opracowanie płaskiego podwozia i dodanie części karoserii, które kierowały powietrze z dala od nadkoli i innych elementów samochodu. Corolla dziewiątej generacji była też pierwszym samochodem, przy którym pracował nowy „Zespół Badań Wnętrza Toyoty”. Ten nowy zespół projektowy składał się z grupy specjalistów i projektantów z całego świata, którzy przyglądali się przyszłym trendom i udoskonaleniom w zakresie wykończenia wnętrza. Zdecydowali oni, że wnętrze nowej Corolli powinno zawierać miękkie w dotyku tworzywa sztuczne, jak również skupili się na poprawie komfortu foteli i dostępności wszystkich pokręteł i przełączników.

W pogoni za jakością inżynierowie Toyoty posunęli się nawet do skalibrowania masy i dźwięku drzwi i zamków, aby samochód był bardziej luksusowy. We wnętrzu Corolli dziewiątej generacji znalazło się również wiele innych elementów z Lexusa, takich jak miękki schowek w desce rozdzielczej. Do końca serii produkcyjnej Corolli dziewiątej generacji sprzedano i wyprodukowano prawie 32 miliony modeli Corolli. Podczas gdy konkurencja ze strony zarówno japońskich, jak i międzynarodowych producentów rosła, Corolla nadal okazała się najpopularniejszym samochodem na świecie.

Corolla X generacji (2006)

W 2006 roku nadszedł czas na nową Corollę, jednak ta generacja była nieco inna. W Europie nazwa Corolla została w większości zastąpiona Aurisem, ponieważ Toyota uważała, że stara nazwa jest zbyt konserwatywna i nie trafia do młodych odbiorców. Auris zastąpił w Europie hatchbacka i kombi, jedynie nadwozie sedan odziedziczyło nazwę Corolla. Co ciekawe, na wielu rynkach rozgorzała wtedy dyskusja na temat nowej nazwy, a wielu klientów żądało wręcz powrotu starej nazwy.

Najciekawsze opcje silnika zarezerwowano jednak dla modeli z logo Auris. W 2010 roku Toyota zdecydowała się na zamontowanie hybrydowego układu napędowego i akumulatorów, co znacznie poprawiło oszczędność paliwa.

Ogólny wygląd zewnętrzny modeli Corolla i Auris był raczej ewolucją niż rewolucją. Toyota nadała im gładszy wygląd zgodny z nowymi trendami. W wielu wersjach kupujący mieli możliwość doposażenia samochodu w znany z Lexusa inteligentny system wspomagania parkowania, kamerę cofania i funkcje takie jak łączność Bluetooth, czy automatyczna klimatyzacja.

Corolla XI generacji (2012)

W jedenastej wersji Corolli szykowały się duże zmiany. Efektywność paliwowa była ważniejsza niż kiedykolwiek, a Toyota musiała unowocześnić wygląd samochodu, aby był bardziej zgodny z nowoczesnymi standardami. Po raz kolejny nazwa Auris została użyta dla modelu hatchback w Europie i Japonii, a samochód był oparty na różnych platformach w zależności od rynku, na który był przeznaczony.

Całkowicie zmieniono wygląd samochodu, który był teraz mocny i agresywny. Zniknęły zaokrąglone, przednie reflektory i tylne światła, które zastąpiono ostrymi w rysunku konstrukcjami. Postawiono też na nowy układ hybrydowy, który bazował na czterocylindrowym silniku 1NZ-FXE, zestawionym z przekładnią E-CVT. Konstruktorzy po raz pierwszy zdecydowali się także na turbodoładowany silnik benzynowy 1,2.

Corolla XII generacji (2018)

Podczas gdy dwunasta generacja Corolli została pierwotnie zaprezentowana pod nazwą Auris, Toyota zdecydowała się porzucić tę nazwę i powrócić do używania nazwy Corolla we wszystkich wersjach na wszystkich światowych rynkach. Corolla nowej generacji podążała ścieżką, którą wyznaczył model jedenastej generacji, z bardziej kanciastym, ostrym wyglądem. Ten nieco agresywny, a jednocześnie nowoczesny design sprawił, że Corolla znów powróciła do gry. Podobnie jak poprzednie generacje, Corolla oferowana jest jako hatchback, kombi (Touring Sports) i sedan.

Aby jeszcze bardziej przekonać potencjalnych klientów, wprowadzono nowy, 2-litrowy hybrydowy układ napędowy Dynamic Force o mocy 180 KM. Jednak tym, którzy nie potrzebują tak dużej mocy, Toyota w dalszym ciągu oferuje 1,8-litrowy hybrydowy układ napędowy z przekładnią eCVT.

Toyota musiała też zrobić więcej w kwestii wnętrza, które zostało kompletnie przeprojektowane, aby było bardziej futurystyczne i pasujące do doskonałego wyglądu karoserii.

Chodzą słuchy, że Toyota planuje wprowadzić do produkcji model GR Corolla z silnikiem o mocy 257 KM i momentem obrotowym 360 Nm z turbodoładowanego silnika o pojemności 1,6 litra. Wraz z ulepszeniami silnika, GR będzie również wyposażony w sztywniejsze zawieszenie, mocniejsze hamulce i bardziej wyraziste nadwozie.